Lokantaya doğru yürürken, haliyle lokantanın adını merak edip Japon arkadaşıma sordum. Duyduğum isim ne bir yer ismine ne de Türkçe bir kelimeye benzemiyordu. ‘Bu isim Türkçe değil, sanırım yanlış hatırlıyorsun…’ dedim. Fakat arkadaş gayet doğru hatırlıyordu. Sebebini içeriye girdiğimde anladım. Lokanta İranlılar tarafından Türk Lokantası diyerek işletilen bir yerdi.

Girişte ilk dikkatimi çeken, yemek kablarının ve bulaşıkların gelişi güzel lavaboya saçıldığı, pis bir yer izlenimiydi. Neyse ikinci kata çıktık, burda dikkati çeken baş köşeye yerleştirilmiş bir Türk bayrağı.

Yan masalara gelen yemekleri, Japonlara Türk yemeği diye satilan ve İran yemeği olması muhtemel yemekleri, de görünce arkadaşlara böyle pis biryerde yemek yememeyi, burda nargile içip sonrasında doğru düzgün bir Türk restoranına birlikte gitmeyi teklif ettim.

Fiyatı 1000 Yen (yaklaşık 12,5 YTL) olan nargilelerden iki tane söyledik(bir bana, bir iki Japon arkadaş için). Nargile esanslarını seçmemiz için içi İranca yazılı paketlerle dolu (bu paketlerdeki kirliliğe anlam veremedim, ama sanırım lokantadaki genel pisliğe uyum sağlaması için olabilir) bir sepet geldi. Neyse nargile içmeyeli uzun zaman olmuştu ve yanmasalarda bizden görüp sipariş veren bir kaç Japon daha çıktı.
Nargileler Türkiye’deki oranla daha kısa sürede bittiler. Sanırım ilk defa içiyor olmalarından gerek, Japon arkadaşların kafası biraz güzelleşti. Yeri gelmişken Japonca’da ‘atamaga ii’ diye bir deyim var. Birebir Türkçe’ye çevirince, kafa iyi, olarak çevirilebilir. Fakat Japonca’daki anlamı, Türkçe’deki gibi sarhoşluk değil zekilik 🙂

Türk lokantası işleten epey bir İranlı var Japonya’da. Hatta Şinjuku’daki dönerci büfe (kebapbox) ‘nin sahibi Koreli, dükkanda çalışan arkadaş İran’lı. Bizim dönerci büfeler tarzında bir yer ve bu bahsettiğim lokantayla pek bir alakası olmıyacak kadar temiz. Ya da başka bir deyişle Türkiye’deki bir dönerci büfe ne kadar temizse o kadar temiz.

Aslında nereli oldukları değil, yaptıkları işi adam gibi yapmaları önemli. Böyle pis bir yer açıp, Türk yemeği diye farklı şeyler satıp (adam lavaş ekmeğine kebap diyordu), birde Türk bayrağı asınca pek hoş durmuyor. Japon bilmiyor, nerden bilsin. Şimdilik japonya.org’da duyurmuş olduk, yakında yayına girince bu yazının Japonca’sını toruko.org’a da yazacağım.