Geçen cumartesi bilgisayarımı alıp tam işe gitmişken, Japon bir arkadaşla İstanbul’u gezeceğimi öğrendim. Şaşkınlıkla karışık büyük bir mutluluktu…

Öğlene kadar sürekli kekeleyen ben ardından gelen baş ağrısını da atlattıktan sonra eski Osaka-ben’li japoncamın geri döndüğünü fark ettim. Bildiğiniz gibi dil nankör, konuşmayınca hemen unutuluyor.

Her neyse, edindiğim tecrübeye göre sizlere Dolmabahçe Sarayı’na sabah saatlerinde gitmenizi tavsiye ederim eğer bizim kadar şanslıysanız hareketsiz askerlerin nöbet değişimine denk gelebilirsiniz. Biz denk geldik ve nöbet değişiminden misafirimden daha çok etkilendim.

Sarayın Selamlık bölümündeki ihtişam ve Harem bölümündeki zarafetin sizi ve misafirinizi büyülememesine ihtimal yok gibi.

Alış veriş için Kapalı Çarşı’yı tavsiye edebilirim ama mutlaka misafiriniz yerine alış verişi siz yapın. Alış verişin dışında kültürümüzün parçası olan bir çok ürünü bir arada gösterme şansını bulduğumu söyleyebilirim. Ancak anlatırken zorlandığımı itiraf etmem gerek.

Tramvayla beraber Beşiktaş ve Ortaköy… Cumartesi pazarının varlığının getirdiği canlılık, kumpirin lezzeti ve harika bir boğaz manzarası… Boğaza karşı içilen çay ve uzun bir sohbet…. Doya doya Japonca konuşmayı özlemiş biri için bundan daha güzel ne olabilir ki… Arkadaşımın da halinden memnun olduğunu eklemeden edemeyeceğim.