Rakugo Türkiye’deki fıkraya benziyor. Burada japonya’nın rakugosundan size bir örnek vermek istiyorum.

“Baklavadan Korkuyorum”

Bir gün canları sıkılan genç çocuklar toplanıp, birbirlerine neden korktuklarını konuşmaya başlarlar.

-Ben örümcekten korkarım

-Ben yılandan

-Ben babamdam.

En sonunda bir çocuk dei ki “Niye öyle ufak tefek şeylerden korkuyorsunuz? Ne kadar ödleksiniz! Ben bu dünyadaki hiçbir şeyden korkmam!”

“Hadi be ordan! Mutlaka senin korktuğun bir şey de vardır! Doğru söyle!”

“Hadi, hadi”

“Yok dedim, yok!”

Fakat, defalarca sorduktan sonra nihayet itiraf etmeye karar verir.

“Ben…baklavadan korkarım…”

Çocuk, “Ay, baklavanın adını duymaktan bile rahatsız oldum.” diyerek yandaki odaya yatmaya gider.

Kalanlar buna uyuz olurlar:”Ne kadar huysuz adam ya! Şuna gösterelim gününü!”

Kalanlar, bir sürü baklava alırlar. Çocuğun odasına koyup, kapıyı kapatırlar ve beklerler. Az sonra içeriden ses gelir:”Ayyy, baklavaaaa. Korktuğum için hepsini yerim!Ay, fazla güzel olduğundan korkuyorum!”

Diğerleri dikizleyince, çocuğun gülerek hepsini yediğini görürler.

“Eee, hiç korkmuyorsun! Sen aslında neden korkuyorsun?” diye kızarak sorunca

“Şimdi demli çaydan korkuyorum.” der.